Tana tana
Koncepcja i realizacja projektu zrealizowana wraz z Maciejem Andrzejczakiem. Jej efekty zaprezentowane w Galerii Ego, w Poznaniu. Całość ma charakter interdyscyplinarny i zawiera także prace tworzone wspólnie.
Śmierć naszego najbliższego przyjaciela nadal jest dla nas bardzo trudnym przeżyciem. Pod wpływem tego wspólnego doświadczenia i obserwacji współczesnych sposobów przeżywania żałoby, powstał projekt tej wystawy.
Tana tana odnosi się do boga śmierci Thanatosa i toposu danse macabre, alegorycznego tańca, którego przedstawienie
w sztukach plastycznych silnie rozwinęło się w okresie późnego średniowiecza. Ten, i inne pojawiające się wówczas motywy, jak hybrydy, maszkary w architekturze, czy fantastyczne stwory, wyrażały lęk przed śmiercią. Współcześnie, proces żałoby przeniósł się do świata wirtualnego, a dawne rytuały jak wynoszenie ciała zmarłego na widok publiczny, zostały zastąpione przez aktywność w mediach społecznościowych. Pozostałości po dawnych religijnych rytuałach zaczęły się mieszać z aktualnymi nekro-trendami.
Lekkość pozornie charakteryzująca współczesne technologie skonfrontowana z ciężarem tematu śmierci, przywodzi na myśl motyw danse macabre. Posiada podobną dwuznaczność; jako motyw ikonograficzny powracający od XIV wieku, często łączył dowcipną, niezobowiązująca formę przedstawień z trudną, eschatologiczną treścią.
Zgodnie ze średniowiecznym toposem, Tana tana… ma oscylować pomiędzy sacrum a profanum, powagą a zabawą, tragizmem
a komizmem.
Co składać się może na współczesne rozumienie śmierci? Jak dziś można z nią „zatańczyć”?
—————————————————————————————————————————–
The concept and realisation of the Tana tana project was carried out together with Maciej Andrzejczak. Its effects was presented in Ego Gallery, in Poznań. The whole exhibition has an interdisciplinary character and consists both the intermedia and traditional artworks.
The death of our closest friend is still a very difficult experience for us. Under the influence of this common experience and observation of contemporary mourning, our project was created.
Tana tana refers to the god of death Thanatos and the topos of danse macabre, an allegorical dance whose representations was developed in fine arts, in the Middle Ages. This, and other motifs appearing at that time, such as hybrids, mascaras in architecture, or fantastic creatures, expressed the fear of death. Contemporairly, the process of mourning has moved to the virtual world, and old rituals, such as bringing the decaying body to public view, have been replaced by an activities in social media. Remaints of old religious rituals began to mix with current necro-trends.
The lightness apparently characterizing modern technologies was confronted with the weight of theme of death, evokes the dance macabre’s motif. It has the similar ambivalence; as an iconographic motif recurring from the 14th century, it was often merged with a witty, casual representation with a difficult, eschatological content.
According to a medieval topos, Tana tana oscillate between sacrum and profanum, dignity and fun, tragedy and comedy.
What can the contemporary understanding of death consist of? How can we „dance” with her today?
#gdziejestpomaracz
1a. Anna Kołacka, #gdzie jest pomarańcz, 180 x 140 cm, akryl, olej, płótno, 2022
1b. Maciej Andrzejczak, 3gdzie jest pomarańcz, 18 x17,5 x 18 cm, akryl, płótno, 2022 Praca odnosi się do konta na Instagramie https://www.instagram.com/gdziejestpomarancz/, które należało do naszego przyjaciela.
Jako, że jego kolorem rozpoznawczym był pomarańczowy, umieszczał na nim różne napotkane elementy z tą barwą. Był to także charakterystyczny akcent jego stroju. Jego już nie ma, ale konto – wciąż pozostało, wciąż zbierając lajki i komentarze.
Czarny obraz z pomarańczowymi formami odnosi się także wieńców żałobnych, a namalowany kod QR bezpośrednio odsyła do konta na Instagramie.
—————————————————————————————————————
1a. Anna Kołacka, #gdzie jest pomarańcz, 180 x 140 cm, acrylic, oil, canvas, 2022
1b. Maciej Andrzejczak, #gdzie jest pomarańcz, 18 x17,5 x 18 cm, acrylic, canvas, 2022
The work refers to an Istagram account https://www.instagram.com/gdziejestpomarancz/, that belonged to our close friend. As his recognition colour was orange, he collected the photos of encountered objects with this colours and showed up on his profile.
He also usually wore the orange parts of his outfit. He is gone, but his account is still available – collecting like and comments.
The black painting with orange forms also relies to the mournings wreaths, and the painted QR code direcly transfers to our friend’s Instagram account.
—————————————————————————————————————
TANA TANA
obraz/projekcja / painting / projection
150 x 180 cm, olej, płótno / 150 x 180 cm, oil, canvas
czas trwania: 0'30'' (zapętlone), 2022 / duration: 0'30'' (looped), 2022
Implozje / Implosion
Implozje to seria prac, stanowiąca naturalną kontynuację cyklu Stany rzeczy i podobnie jak on, powstawał w oparciu o konstruowane w rzeczywistości modele. Stanowi nie tylko próbę uchwycenia uniwersalnych reguł rządzących światem, rozpoznanie struktur, które przekładają się na poszczególne aspekty życia, ale także zrozumienia zachodzących w naturze przemian.
W projekcie wykorzystuję przetopiony plastik, aby nawiązać do zjawiska implozji, które oznacza koncentrowanie i zapadanie się materii w zamkniętym obszarze na skutek zewnętrznego ciśnienia. Te wybuchy wewnętrzne, spowodowane powstałym na bazie nitrogliceryny, tworzywem, w obrazach przyjmują postać skomplikowanych kształtów i struktur, które stopniowo zanikają, dochodząc do krawędzi płótna.
———————————————————————————————————————————————–
Implosions is a series of work that was a natural continuation of State of Things series and, alike, based on models constructed in reality. It is only an attempt to capture the natural rules of reality, to know the structures, that describe the different aspects of life, to undersand the natural changes at the same time.
In this project, I use discarded plastic to relate to the implosion phenomenon, which meand the concentration and and collapse of matter in a closed area due to external pressure. These internal explosions, caused by a material based on nitryglycerin, take the form of different shapes and structures that gradually dissapears, reaching the rimmes of canvas.
