NANO to nazwa malarskiego cyklu realizowanego od grudnia 2022 roku. To malarstwo poszerzone. Wizualizuję w nim moje wyobrażenie możliwie najmniejszej cząsteczki materii, nanocząsteczki – jednej miliardowej metra. Operowanie skalą stanowi próbę dotknięcia tego, co niewidoczne gołym okiem. To dla mnie miejsce fantazji. Wyobrażone kształty i organiczne struktury „zawieszone” są w pochłaniającej 99,4% światła czerni lub zakomponowane na bieli płótna.

Szkice do obrazów powstają na podstawie uprzednio przygotowanych makiet – wyniku eksperymentów z różnego rodzaju materiami. Prace Nano to jednak przede wszystkim abstrakcyjne obrazy, odnoszące się do tego, co znane z rzeczywistości, ale nieuchwytne i trudne do rozpoznania.

Interesuje mnie świat materii organicznej i syntetycznej. To, jak wygląda w przybliżeniu. Za pomocą twórczości analizuję wizualność różnych struktur fizycznych: geologicznych, polimerowych, molekularnych, gwiezdnych, i staram się ją przenosić ze skali mikro do makro, tworząc własny, abstrakcyjny świat wielkich płócien. To dla mnie jednocześnie proces uwrażliwiania na otaczającą nas, tajemniczą rzeczywistość materii, w której nie ma miejsca na binarny podział tego, co naturalne  sztuczne (Donna Harraway).

Tytułowe cząsteczki przedstawione są w makro-przybliżeniach, wyrażając się jednocześnie poprzez duże, drapieżne rozmiary i drobne pociągnięcia pędzla. Odnosi się to także do sposobu, w jaki maluję swoje obrazy; długo mieszając kolory i poszukując odpowiedniego tonu pojedynczego punktu – niemal w drobinach samej farby. Szukam tym samym oznak ożywienia biernej materii, znajdując je nie tylko w malarskim procesie, ale także w powtarzalnym rytmie projekcji.

W nawiązaniu do zdania Marka Rothko, że malarstwo jest jak żywy organizm, niektóre z prac zawierają projekcję: np. oddychającą, trawiącą, pełzającą, przemijającą, np. „Nano 13. Heartbeating”, „Nano 1. Przeciwnie do ruchów wskazówek zegara”.

——————————————————————————————————————-